Griaß De Renardo,
hano - es ischt a baar Däg her, dass ma dohannarom a gscheits Schwäbisch hot leasa kenna. S’ischt jo au wohr, ma sottet jo iber Dialekt ond et em Dialekt schreiba. Seisdrom - em Vergleich zu deam Musikantaschtadlzuig wo ma normalerweis als Schwäbisch aadräht griagt, ischt Dei Gsätzle so fei, dasse no a bizzle nemmes dra muckaseckala wett - grad zom Possa!
I moi nemle, dass Du älleweil no a baar „Görmanismen“ do dinne hosch, dia wo ma no nauskeie kennt. Säll bassiert halt, wemma nemmas schreibt, dees wo normalerweis blos gschwätzt werra sott.
Em oinzalna:
_____________________________________________________
Wia älles agfanga hot - schwäbisch
Griaß Gottle, i ben dr Gunsche ond i han jetzat d´ Ehre, eich
d´
Entstehongsgschicht zom vrzehla.
„i han d’Ehre“ geits em Schwäbischa et. Säll muas „konkreter“ sei, zom nalanga halt. I däd sage: „I wedd eich jetzt gera“ - sell muas langa. A Ehr hot ma em Leib oder au et, aber nia von de andere Globa, blos emmer von oim sell. Ond der „zom-Infinitiv“ ischt au nix ussam Schwäbischa. Hechschtens in Schtuagert em Loch donta…
Fir diajenige, må frågat, was
mer
mit dem Verei bezwecka wellat, denne sag i onsern edla Grond:
Bezwecka sait vielleicht en Schultes, wenn s Fernseha do ischt. Gradaus wär:
„Wa mir mit dem Verei wennt“ oder „wo mir mit dem Verei nauswennt“
Mir
wellat amål uff onserm Hoimetplaneta bloss no oin gottsiga
Sempf
zualassa: Dr Luise-Händlmaier-Sempf. Wia-n-i woiß, moinat dia
maischte Leit (bsonders d´ Stotterer ond d´ Reing´schmeckte),
dass
mer uff so a Idee middam Verei bloss kommt, wemmer an bruddala
Saurausch em Kopf hott. Desderwäaga leit´s mer arg am Herza,
Noi! Am Herza oder am Fiedla liega lommers de reigschmeckte Saukoga.
„i däät gera“ oder „i däät scho gera“ langt grad.
Tobi ond dr Stefan. Ond drnåch hemmer halt so a weng ågfanga
Romzombledla
Schowieder an zom-Infinitiv. „hemmer afanga Rombledla“ roicht. Je noch Gai kasch au schreiba „hommer aheba Rombledla“ oder „hommer agfangt Rombledla“.
iber dia ewige Dischbudiererei uff de
Verwandtschaftsfeira, von welam Metzger dia Wirschtla wohl
send.
Fir des „wohl“ gibts glei wiadr en hooriga Abzug. „von wellam Metzger dia Wirschtla sei kenntat“ roicht…
Fanclub hott grenda kenna. Aber zschtand komma isch´s nå
zguaterletscht durch dr Lichtmannecker Rudi, dui alda
Bachratt, der
Zairscht an dicka Schmatz fir dia Bachratt - säll hot a feis Gschmäckle noch BC-SLG-RV, ka dees sei?
Aber „zschtand komma“ hett it miasa sei. Ond „zgutaterletscht“ au et. Säll send wieder so reigschmeckte Brocka. Probier doch amol oifach: "Aber äbbes/nemmas worra ischs am End airscht, weil dr Lichtmannecker Rudi, dui alt Bachratt, gwualat hot wianan Gschterter ond den Babiergruscht bsorgt hott, wias halt so ischt wemma en Aingetragenön Verain uffziaga will.
må sich doch am ergschta neigschteigrat hott ond må vill
organisiert
hått, was mer halt so fir a Grindong broucht. Ond nåch däm
Entwurf
vonra Satzong håt nå d´ Grindongsvrsammlong schdattgfonda,
Noi: Dia ischt ganz oifach gwäa. Et meh, et weniger.
drnåch dr
B´suach beim Nodar ond hernåch wars endlich so weit, dasses
schliaßlich en dr Zeitong gschtanda hått. Ond so waret mer uff
oimål
an e.V. Weil etzat en dem Ardikel ned wirklich rauskomma duat,
Noi. Rauskomma duats, wennd wieder bei Riedessers Anni gwäa bischt. En dem Fall et. Do dät i saga: „Weil et jedar wissa ka, wennar dees liest, obs ett doch an Saurausch …“
dasses
sellamåls ett doch an Saurausch g´wä isch, muaß i no ois saga:
wenn´s
fai oiner g´wä wär, no däd i jå doch jetz nix mehr drvo wissa,
hehe!
So jetzat muaß i aber uffhaira, dr Floischkäs wird kalt.
Floischkäs? Wa frischt Du denn fir Sauereia? Also beim Herrisch vo Rindamoos hots en da Knauza nia ebbes anders gäa wia Läberkäs. Ponkt.
Soo, etz isch Hai honda. Do sagi Dankschea fir dees Pröble - aber Du kenntascht scho no verrota, von wellam Gai Du bischt - die andere Globa moinat jo, mr dät z’Esslenga graad so schwätza wia z’Bembera, z’Rottaburg ond z’Rafetschburg.
Pfiagott
MM
ist seinerzeit deswegen aufgeflogen, weil er als Alibi für die Tatzeit angab,